Solucan istilası - insan vücudunun parazit solucanlar - solucanlar (helmintler) ile enfeksiyonu. Helmint istilasının belirtileri, enfeksiyon yolu, alınan parazit sayısı, insan vücuduna uyum derecesi ve diğer özellikler ile belirlenir.
Erişkinlerde hastalığın ilk belirtileri hem enfeksiyondan 2-3 gün sonra hem de bir buçuk yıl sonra ortaya çıkabilir, ancak genellikle kuluçka süresi 2-3 haftadır.
Helmintler insan vücudunda çoğalma eğilimi göstermezler (pinworms ve diğer bazı solucanlar hariç)
Enfeksiyon yolları:
- hane ile iletişim;
- beslenme;
- bulaşıcı;
- perkütan.
Enfeksiyon kaynağı hasta bir kişi veya taşıyıcıdır.
Helmintlerin sınıflandırılması
Yetişkinlerde, yapısal özelliklerine göre esas olarak iki tür solucana ait olan iki yüzden fazla helmint çeşidinin parazitliği kaydedilmiştir:
- Yuvarlak solucanlar, askariazis, enterobiasis, trikhuriasis, trichinosis, dracunculiasis, filariasis, toxocariasis gibi hastalıklara neden olan nematodlardır.
- Yassı solucanlar ikiye ayrılır:
- teniarinhoz, teniasis, sisticercosis, diphyllobothriasis, hymenolepiasis, echinococcosis'e neden olan bir tenya sınıfı;
- şistozomiyaz, opisthorchiasis, klonorchiasis, fascioliasis, dikroceliasis'e neden olan bir parazit sınıfı.
Yaşam döngüsünün özelliklerine ve iletim faktörlerine bağlı olarak, üç ana helmint türü ayırt edilir: jeohelmintler, biyohelmintler, temaslı helmintler.
Parazitlerin insan vücudu üzerindeki etkisi
Solucanların büyük çoğunluğu yetişkinlerin bağırsaklarında yaşar, ancak larva aşamasındaki bazı paraziter solucan türleri diğer organların (karaciğer, beyin, kalp, akciğerler, gözler vb. ) dokularında olgunlaşır. Helmintlerin hayati aktivitesi sürecinde, kan dolaşımına giren ve onun tarafından farklı organlara taşınan toksik maddeler oluşur. Ek olarak, insan bağırsağında bulunan helmintler, yaşam için gerekli maddeleri (amino asitler, yağ asitleri, glikoz, enzimler ve diğerleri) emerek vücudun fizyolojik sistemlerinde arızalara yol açar.
Hamilelik sırasında, helmintik istilalar iki kat tehlikelidir: zararlı etki sadece annenin durumuna değil, aynı zamanda embriyonun olgunlaşmasına da yansır.
Solucan istilası hamileliğin gelişimini zorlaştırabilir. Bir kadının vücudundaki enfeksiyonun bir sonucu olarak, gebelik sırasında istenmeyen bir durum olan besinlerin emilimi azalır.
Ek olarak, hamilelik sırasında helmintler ciddi toksikoza neden olabilir. Kıl kurdu bir kadının cinsel organlarına girebilir. Bu şiddetli kaşıntıya ve sonuç olarak sürekli rahatsızlığa ve uyku bozukluğuna yol açar.
Bağırsak duvarına zarar verebilecek helmintler vardır. Sonuç olarak, küçük ama uzun süreli bir kan kaybı mümkündür. Bu, hamile bir kadında demir eksikliği anemisi oluşumu ile doludur.
Helmintler plasenta bariyerine nüfuz edebilir ve gövdede ve fetüsün vücudunda parazitlenebilir. Dahası, beyne girebilir ve doğum sürecini zorlaştıran başın boyutunda bir artışa neden olabilirler.
Akciğerlerdeki varlıkları da tehlikelidir - daha sonra çocuk kronik iltihaplarını geliştirecektir.
klinik
Daha belirgin bir klinik ile karakterize edilen helmint istilasının akut evresi ile birkaç yıl sürebilen ve silinmiş semptomlar olarak kendini gösteren kronik arasında ayrım yapın.
Helmint istilasının en yaygın belirtileri:
- Sindirim sistemindeki arızaların görünümü, yani:
- kabızlık (bağırsak lümeninin tıkanması, solucanlarla safra kanalları);
- gevşek dışkı (helmintler tarafından üretilen maddelerin etkisiyle);
- aşırı gaz oluşumu (hazımsızlık nedeniyle).
- Eklem ve kas ağrısı - parazitler eklem sıvısına ve kaslara nüfuz ettiğinde ortaya çıkar.
- Helmintlerin ürettiği toksik maddelerin etkisiyle oluşan cilt semptomları (döküntü, egzama, kaşıntı, akne).
- Sinir sistemi bozuklukları, ifade edildi:
- endişe;
- sinirlilik;
- özlem;
- uyku bozukluğu vb.
- Metabolik bozukluklarla ilişkili kilo kaybı.
- Helmintlerin içlerine girmesinden kaynaklanan solunum yollarının nezle semptomları (burun akıntısı, öksürük).
Helmint istilasının dolaylı belirtileri:
- genişlemiş lenf düğümleri;
- artan vücut ısısı;
- yorgunluk, asteni;
- mide bulantısı (toksikozun bir belirtisi olarak hamilelik sırasında olabilir);
- baş ağrıları;
- anemi (kan kaybına bağlı);
- perine bölgesinde kaşıntı.
teşhis
Genellikle yetişkinlerde helmint istilasını tespit etmek için dışkı analizi veya anüs çevresindeki kıvrımlardan kazıma yapılır. Solucan yumurtaları mikroskobik olarak incelenir ve görünümleri belirlenir.
Ancak, bu analiz her zaman helmintleri tanımlamaya yardımcı olmaz. Helmint istilası için en spesifik olanı, içindeki çeşitli solucan türlerine karşı antikorların varlığı için bir kan testidir. Genel bir kan testinde, vücuda helmintler bulaştığında, eozinofil ve lökosit içeriğinde bir artış tespit edilir.
Hamilelik sırasında solucanları tespit etmek için sadece dışkıyı analiz etmek yeterli olmayabilir. Daha güvenilir bir teşhis için ultrason taraması, kan testi ve amniyotik sıvı analizi yapılması gerekir.
terapi
Helmint istilası belirtileri tespit edildiğinde ve kan ve dışkı testleri ile tanı doğrulandığında, parazit türü dikkate alınarak tedavi yapılır. Bunun için doktor belirli antelmintik ilaçlar reçete eder. Daha sık olarak, bu ilaçlar kan dolaşımına girmez ve yalnızca bağırsakların içinde bir etki gösterir. Bu nedenle, vücut üzerinde toksik etki olasılığı minimumdur.
Bazı durumlarda, solucanlardan kurtulmak için ilacın tek bir kullanımı yeterlidir, diğerlerinde, bir uzman tarafından bireysel bir şemaya göre inşa edilen daha uzun bir tedaviye ihtiyaç vardır.
Bu, hastalığın kronik bir seyir izlememesi için bir ön koşuldur. Tekrarlanan tedavi sürecinin ana görevi, insan vücuduna yumurta şeklinde girmiş ve gelişim yaşam döngüsünü henüz tamamlamamış parazitlerin yok edilmesidir. Bir süre sonra yetişkin olacaklar ve ilaçların etkisi altında yok olacaklar.
Genellikle iyi bir sonuç elde etmek için tüm ailenin kan ve dışkı testlerinin kontrolü altında tedavi edilmesi gerekir.
Patogenetik tedavi, anti-alerjik ilaçları, bağırsak florasını normalleştirmek için ilaçları içerir.
Aynı zamanda, sıklıkla helmintiyazların (anemi, hipovitaminoz, yetersiz beslenme) bir komplikasyonu olarak gelişen eşlik eden hastalıklar tedavi edilir.
Hamilelik sırasında, ilacın antihelmintik etkisine ek olarak, fetus üzerindeki olası etkisi de dikkate alınır.
Kural olarak, hamileliğin ilk üç ayında, embriyonun ana organlarının ve sistemlerinin döşenmesi oluşum aşamasındayken, bu tür tedavilerden kaçınmak daha iyidir. Bu süre zarfında, herhangi bir ilaç fetüse solucanlara maruz kalma riskinden çok daha fazla zarar verebilir.
Bu aşamada ilaçsız yöntemlerle parazitlerden kurtulmayı deneyebilirsiniz.
Temel tedaviyi tamamlayabilen ve bazen ilaç tedavisinin tamamen yerini alabilen birçok tarif bilinmektedir. Helmintlerin en kanıtlanmış araçları şunlardır:
- kabak çekirdeği;
- soğan;
- Sarımsak;
- nar suyu;
- solucan otu ve pelin infüzyonları.
İkinci ve üçüncü trimesterlerde, ilaçların fetüs ve onun yatağı üzerinde olumsuz bir etkisi olma olasılığı azalır.
Terapi seyrinin bitiminden sonra, solucanlar - kazıma için yeniden analiz etmek gerekir. Bu, öngörülen tedavinin doğru olduğundan ve tüm solucanların yok edildiğinden emin olmak için yapılır.
Terapinin bir uzman gözetiminde yapılması gerektiği unutulmamalıdır. Tekrarlanan analiz, tedavi süresinin bitiminden en geç 2 hafta sonra alınır. 2 hafta ara ile 3 negatif test ile tamamlanan tedavi sürecini değerlendirmek mümkündür.
önleme
Helmintiyazları önlemek için önlemler:
- kişisel hijyen önlemlerine bağlılık (yemek yemeden önce elleri yıkamak, bireysel kullanım
- kişisel hijyen ürünleri, kişisel iç giyim ve nevresimler);
- yemekten önce sebze, meyve, yeşillik suyla zorunlu yıkama;
- et, balıkların tam ısıl işlemi;
- kan emici böceklere karşı savaş;
- iç mekanlarda düzenli ıslak temizlik;
- evcil hayvanlar için tam bakım;
- iç çamaşırı ve nevresimlerin düzenli olarak değiştirilmesi, zorunlu ütülenmesi;
- helmintlerle enfeksiyon olasılığı yüksek olan su kütlelerinde yüzmenin hariç tutulması.
Hamilelik planlarken, helmintler için muayene olmalısınız. Varsa, çocuğun vücuduna zarar vermemek için hamilelikten önce bir tedavi sürecinden geçmek gerekir.
Akut helmintiyazis formunun zamanında ve eksiksiz tedavisi, hastalığın kronik seyrinin önlenmesidir.