Parazitler nelerdir: türleri ve sınıflandırması

Parazitlerin vücuda giriş yollarını bilerek, olası enfeksiyon kaynakları ile temas halinde önleyici tedbirler almak mümkündür. Bağırsak parazitleri olarak helmintlerin ne olduğu birçok kişi tarafından bilinir. Bununla birlikte, sıradan insan dolaşım sistemi, deri altı lenf, kaslar, beyin ve iç organlarda yaşayan türlerin daha az farkındadır.

İnsan vücudundaki tüm parazit türleri temsilciler olarak sınıflandırılır: protozoa, düz ve yuvarlak solucanlar, eklembacaklılar ve larvaları.Virüsler, patojen bakteriler ve mantarlar parazit olarak sınıflandırılabilir, ancak ayrı bir gruba ayrılırlar. Bulaşıcı hastalıklar ikiye ayrılır: viral, fungal, bakteriyel ve parazitik. İnsan parazitlerinin sınıflandırılması şunları içerir - insan üretrasına (rastgele konak) nüfuz edebilen benzersiz bir balık türü (ortak vandellia).

Parazitlik ve türleri

Parazitler kimlerdir? Bunlar, başka bir bireyin pahasına yaşayan, onunla genetik olarak ilgisi olmayan ve düşmanca ilişkilere giren, yani hayata müdahale eden organizmalardır. Parazitlik kavramı, vücutta yaşayan mikroorganizmalara özel bir zarar vermeden tahmin edilmemelidir. Doğada, konakçı türüne bağlı olarak bitki ve hayvan parazitleri vardır. Bu yaşam tarzının işleyişi sırasında parazit ve ev sahibi sistem sürekli çalışır. Birincisinin görevi: onu uzun süre öldürmeden ikinciyle yaşamak.

Türe göre parazit sınıflandırması:

1. Yerelleştirme siteleri: dış ve iç parazitler (ekso- ve endoparazitler).
2. Yaşam yoluyla: belirli koşullar altında başka bir organizma (fakültatif parazitler) pahasına var olmaya başlayan sürekli asalak (zorunlu) ve serbest yaşayan formlar.
3. Ev sahibi ile temasın zamanlamasına göre: geçici ve kalıcı parazitler (sabit ve periyodik).

Besin zincirinde, hayvan parazitleri otoburlar veya etoburlarla beslendikleri için genellikle ikinci veya üçüncü dereceden tüketicilerdir. Parazitin beslenmesinin yolu, ana besin maddesini yok eder ve / veya hücrelerin ve dokuların tahrip olmasına yol açar. Konakçı antagonizması genellikle tehlikeli bölge sakinlerinin toksik metabolik ürünler salgılaması nedeniyle oluşur. Bu, belirli semptomlara (alerjiler, sindirim sistemi bozuklukları, çeşitli iç organlarda hasar belirtileri) yol açar.

Virüsler

Virüsler, protein-genetik yapının hücre içi parazitleridir. Hücrenin malzemeleri sayesinde kendilerini yeniden üretirler. Virüs zorunlu bir parazittir.

Sınıflandırmaya göre genetik materyalin türüne bağlı olarak RNA ve DNA içeren virüsler izole edilir. İlk grubun hücre içi ajanları şunları içerir:

1. Enterovirüsler. Sindirim sisteminde çoğalırlar, çeşitli insan organlarında sorunlara neden olurlar.
2. Rinovirüsler. ARVI'nın nedensel ajanları.
3. Grip, kuduz ve kene kaynaklı ensefalit virüsleri.
4. Papillomavirüsler.

İkinci grup şunları içerir: adenovirüsler (akut solunum yolu enfeksiyonlarına neden olur), herpes ve çiçek hastalığı patojenleri.

Virüsler, hedef hücreye girerler, süreçlerini kendilerine tabi kılarlar, genetik materyalle bütünleşirler veya sitoplazmada lokalize olurlar, sonra çoğalırlar (çoğalırlar). Daha sonra hücre ölümü, zar yapısının parçalanması, apoptozisi veya bozulması sonucunda meydana gelir. Bazı temsilciler (papillomavirüsler, Epstein-Barr virüsü) hücrelerin kötü huylu olanlara dejenerasyonuna neden olabilir.

Virüsler içeriye nasıl nüfuz eder?

1. Airborne.
2. Su içerken ve yemek yerken gastrointestinal sistem yoluyla.
3. Deriden ve gözün konjunktivası gibi dış mukoza zarlarından.
4. Eklembacaklı vektörler (böcekler, keneler) aracılığıyla.
5. Steril olmayan tıbbi cihazların (şırıngalar, pipetler) kullanımının bir sonucu olarak.

Her virüs belirli bir hücreye adapte edilir, reseptörler yardımıyla hedefi ayırt eder.

Bakteriler

Bakteriler arasında rickettsiae, hücre içi parazitler özel bir konuma sahiptir. Bunlar, virüslere benzeyen en ilkel temsilcilerdir. İnsanlarda bu mikroorganizmalar şunlara neden olur: tifüs, kene kaynaklı riketsiyoz, Rocky Mountain benekli ateş. İnsanlar kenelerin, pirelerin, bitlerin ısırıklarıyla riketsiya ile enfekte olurlar.

Diğer hücre içi klamidya parazitleri en yaygın zührevi hastalıklardan birine (klamidya) neden olur ve ciddi göz iltihabına, bebeklerde zatürreye ve enterite neden olur.

Tehlikeli bakteriler şunları içerir:

1. Salmonella, tifo ateşine neden olan ajandır.
2. Tetanoz çubuğu.
3. Hastalığın zor teşhisi nedeniyle sifilise neden olan ve tedavide gecikmeye neden olan soluk bir spiroket.
4. Pnömoniye ve daha az yaygın olarak bakteriyel menenjite neden olabilen pnömokoklar.
5. Uzun süre kendini gösteremeyen ve daha sonra açık bir forma dönüşen tüberküloz basili.
6. Antibiyotik direnci kazanma özelliğinden dolayı Escherichia coli. Gastroenterite, nadiren menenjit ve idrar yolu enfeksiyonuna neden olur.

Staphylococcus aureus gibi dış parazitlerin çok çeşitli cilt enfeksiyonlarına neden olduğu bilinmektedir. Aktivitesinin en tehlikeli sonuçları: pnömoni, menenjit, osteomiyelit, endokardit, bakteriyel toksinlere ve sepsise maruz kalmaya bağlı şiddetli şok (günlük yaşamda buna kan zehirlenmesi denir).

Mantarlar

Hastalığa neden olan mantarlar - insan parazitleri ilaçların etkilerinden bakterilerden daha iyi korunur. En yaygın mantar hastalığı, bağışıklık sistemi zayıflamış çeşitli mukoza zarlarında lokalize olan kandidiyazdır (pamukçuk). Candida cinsinin mantarları, herhangi bir sağlıklı insanın vücudunda yaşar ve yalnızca koruyucu işlev başarısız olursa somut zarar verir. Koşullu olarak patojenik bakteri ve mantarlar, patojenik olmayan ve patojenik kategoriler arasındaki sınırda bir mikroorganizma grubudur. Bu nedenle, kural olarak, parazit olarak sınıflandırılmazlar.

Patojenik misel mantarlar, genellikle dış bütünlüğün hastalıklarına neden olan insan parazitleridir:

1. Keratomikoz. Mantarların çoğalması, epidermisin keratinize bölgesinde veya saç kütiküllerinde (trichosporia nodosum, versicolor versicolor) meydana gelir.
2. Dermatofitoz. Patojenler sadece epidermisi değil aynı zamanda dermisi, tırnakları ve saçı (saçkıran, kabuk) etkiler.
3. Derin mikozlar. Cilde ve çevredeki dokulara ve ayrıca iç organlara zarar verir. Bunlar arasında, şiddetli bir sistemik mantar hastalığı ve aspergilloz olan histoplazmoz, aspergillusun neden olduğu mukoza zarlarına ve deriye zarar verir.

Bakteriyel ve mantar enfeksiyonlarının klasik kaynakları hasta insanlar, hayvanlar, toprak, kirli su ve besindir.

Protozoa

Protozoa, bakteri ve mantarlarla birlikte başka bir tek hücreli parazittir. Sistematik konuma bağlı olarak bir kişinin hangi protozoan parazitleri izole edilir?

1. Bazı amip türleri fakültatif parazitlerdir. En ünlüsü, insan vücuduna bir kist (dinlenme formu) şeklinde giren dizanteri amipidir. Patojen kalın bağırsağa (lüminal form) girer, daha sonra mukoza zarına nüfuz eder ve kan dolaşımı ile çeşitli iç organları etkiler. Amipler suda yaşayan organizmalardır, bu nedenle onlarla ana enfeksiyon kaynağı kirli sudur. Acanthamoeba keratit, kontakt lenslerin popülaritesinin artması nedeniyle daha sık hale gelen, acanthamoeba keratiti adı verilen nadir bir göz hastalığıdır.
2. Flagellates (Leishmania, Giardia, Trichomonas). Trichomoniasis, genitoüriner sistemin en yaygın hastalığıdır ve komplikasyonları (kısırlık, prostatit, erken doğum vb. ) İçin tehlikeli.
3. Apicomplexes (Sporozoanlar). Kolpodellidler haricinde, grup sadece zorunlu parazitleri içerir (Toxoplasma, Plasmodium malaria, Cryptosporidium, Coccidia, sarkistler). Sporozoan kistleri, böcekler tarafından ısırıldıktan, enfekte hayvanları yedikten veya su içtikten sonra vücuda girer.
4. Kirpikler. İnsanlar için balantidia tehlikelidir, kalın bağırsaktaki aktivitenin bir sonucu olarak bağırsak duvarında ishal ve ülserlere neden olur. Siliatlar, en büyük patojenik tek hücreli organizmalardır.

En basit insan parazitleri protozoal enfeksiyonlara (protozozlar) neden olur. İnsan sinir sisteminde protozoa arasında hangi parazitler yaşar? Örneğin, toksoplazmoz ve serebral sıtmaya neden olan ajanlar. Amipler arasında, fakültatif parazit Neglerius Fowler, sinir sistemini enfekte edebilir.

Çok Hücreli

Çok hücreli parazitler arasında yassı solucanlar, yuvarlak solucanlar, örümcekler ve böcekler bulunur. Birincisi, kural olarak, bir kişinin içine yerleşir (çeşitli sistemlerde ve iç organlarda) ve bazı türler deri altı tabakasına göç eder veya nüfuz eder (rishta, Gnathostoma spinigerum larvaları ve kancalı kurtlar, şistozomlar). Solucanlar, helmintik istilalara (helmintiyazlar) neden olan tüm solucanların toplu konuşma adıdır.

Yassı kurtların neden olduğu yaygın hastalıklar

Trematod grubu (digenetik flukes):

1. Opisthorchiasis. Sebep olan ajanlar: karaciğer paraziti türleri, örneğin kedi ve Sibirya fluke. Enfeksiyon, termal olarak kötü işlenmiş enfekte nehir balıklarının yemesinin bir sonucu olarak ortaya çıkar.
2. Fasiyoliyaz. Hepatik ve dev parazitlerden kaynaklanır. Enfeksiyon, kirli su veya kıyı otlarının tüketilmesiyle oluşur.
3. Schistosomiasis. Şistozomların etken maddeleri (özellikle kan paraziti) esas olarak sıcak iklimlerde yaşar. Su ile temas ederek cilde nüfuz ederler.
4. Paragonimiasis. Hastalığın nedeni, sıcak iklimlerde bulunan akciğer parazitidir. Solucanla enfekte olmuş ve kötü işlenmiş termal olarak tatlı su yengeci veya yengeç tehlikelidir.

Trematod grubundan gelen parazitin yaşam döngüsü, birkaç larva aşaması ve ara taşıyıcılar olarak gastropodlar dahil olmak üzere karmaşıktır. Flukes, omurgalıların hayvan parazitleridir ve geçici ve kalıcı konakçı görevi görür. Bireysel larva aşamaları döllenmeden gelişebilir. Flukes'un ana bilgisayarın içinde sabitlemek ve beslemek için cihazları emicilerdir.

Tenyalar, insan ince bağırsağının zorunlu parazitleridir. Vücutları, periyodik olarak kırılan ve döllenmiş yumurtalarla birlikte çıkan bölümlerden (proglottidler) oluşur. Tenyaların yaşam döngüsü aşamaları, zorunlu olarak, geçici bir sahipte oluşan finna'yı (kabarcık kurdu) içerir. Kalıcı konukçu, konik (yetişkin) bir forma dönüşen Fin'i yutar. Tenyaların yapısal özellikleri, sindirim sisteminin olmaması ve besin maddelerinin tüm yüzey tarafından emilmesidir.

En yaygın:

1. Sığır tenyası (silahsız tenya) teniarinhoses hastalığına neden olur. Enfeksiyon, kasları Finliler tarafından tutulan sığır etinin, hayvanların yiyeceklerle yumurtalarını yutmasından sonra vücutta oluşan etinden meydana gelir.
2. Domuz tenyası (silahlı tenya), sistiserkoz (Finn evresi) ve tenyazın (yetişkin) nedenidir. Vantuzlara ek olarak, helmintte bir kanca kenarı bulunur. Bir kişi aynı anda bir ara ve kalıcı mal sahibinin işlevini yerine getirebilir.
3. Geniş tenya, difillobotriyaza neden olur. Ara konaklar kopepodlar ve balıklardır. Yeterince tuzlanmamış havyardan ve az pişmiş veya kızartılmış tatlı su balıklarından bir kişi enfekte olabilir.

Parazitler kan ve doku (parazitler) veya sindirilmiş yiyecekler (tenyalar) ile beslenir.

Yuvarlak kurtlar

İnsanlarda hangi yaygın parazit türleri yuvarlak kurtlardır (nematodlar)?

1. Ascaris. Askariasis, göçmen (larva) ve bağırsak (yetişkin) aşamalarını içerir. Larva, ince bağırsağın duvarına nüfuz eder, akciğerlere doğru hareket eder, karaciğeri ve kalbi atlayarak ardışık olarak deri değiştirme aşamalarından geçer. Ağız boşluğuna girer, tekrar yutulur ve ince bağırsakta yetişkin hale gelir.
2. Pinworm. Enterobiasise neden olan ajan, ince ve kalın bağırsakların son ve başlangıç bölgelerinde beslenir, ileumda çoğalır. Dişiler, anal kıvrımlara yumurta bırakarak şiddetli kaşıntıya neden olur.
3. Vlasoglav, trikosefalozun nedenidir. İnsan vücudundaki bu parazitler, kalın bağırsağın ilk bölümündeki mukoza zarını istila eder ve doku sıvısı ve kanla beslenir.
4. Trichinella, tehlikeli bir trikinoz hastalığına neden olur. Ağır vakalarda sinir sistemi zarar görür. Bunlar, larvaları ince bağırsağın duvarına nüfuz eden ve vücutta taşınan gerçek katillerdir. Çoğunlukla çizgili kaslara girerler, gözlere girebilirler, yüzün ağrı ve şişmesine, akciğerlere girerek öksürüğe neden olabilirler. Şimdiye kadar, tam bir iyileşme için hiçbir tedavi icat edilmedi.
5. Toksokara. Larva (daha sık görülür) ve hayali (bağırsak) toksokariyazisi arasında ayrım yapın. İstila, alerjik reaksiyonların şiddeti ile karakterizedir. Larvalar vücuda yayılır, dokulara girer, kapsüllenir ve granülomlar oluşturur.
6. Kancalı kurt, tropik ve subtropiklerde daha yaygındır. Kancalı kurt enfeksiyonu ile bağırsak içindeki kurtlar, duvarları tahrip eden ve kanın pıhtılaşmasını azaltan proteolitik enzimler salgılar. Bir kişinin içindeki parazitler, larvaların kirli sudan deriye girmesinin bir sonucu olarak ortaya çıkar.
7. Escherichia coli ve ilgili türler tropikal parazitlerdir. Sebep oldukları hastalık, strongyloidosis, onlarca yıldır asemptomatik olabilir. Azaltılmış bağışıklıkla, solucanın taşıyıcıları yüksek ölüm riski altındadır (% 60-85).
8. Rishta, dracunculiasis'e neden olan subtropikal bir helminttir. Larvalar bağırsak duvarına nüfuz eder. Dişiler deri altı tabakasına ulaşır ve konukçu su içindeyken larvaları deriden dışarı atarlar. Geçici konak, bir kopepod kerevitidir.

Parazitlerin yaşam alanlarının özellikleri vücuda girme yollarını etkiler: kirlenmiş su veya kara ile temas, bunlarda yaşayan larva aşamalarının taşıyıcıları ile temas. Yuvarlak kurtların birçok temsilcisinin ara konakları yoktur ve geohelminthlere aittir. Onlarla enfeksiyon, çoğunlukla kirli su, yıkanmamış eller, meyveler veya sebzelerin yanı sıra vahşi hayvanlardan et tüketimi yoluyla meydana gelir.

Helmintiyazisin tedavisi ve korkunç sonuçları

Helmintiyaziyi teşhis etmenin önemli bir yolu kan testidir. Diğer enfeksiyon belirtileriyle birlikte yüksek konsantrasyonda bulunan eozinofiller (bir tür beyaz kan hücresi), vücutta bir solucan ve bir dizi patojenik protozoanın varlığını gösterir. Helmintiyazlar nasıl tedavi edilir? İlaçlar semptomları hafifletmek ve özel tedaviyi sağlamak için kullanılır. Antialerjik (duyarsızlaştırma) ve detoksifikasyon tedavisi kullanılmaktadır. Temel olarak, ilaçlar infüzyon yoluyla (bir damlalık kullanılarak) verilir, bazen enjeksiyonlar kullanılır:

1. Plazmanın yerini alan ve toksinlerin etkilerini ortadan kaldıran bir ilaç.
2. İzotonik glikoz çözeltisi ve salin.
3. C ve B6 Vitaminleri.
4. Sodyum bikarbonat (soda), kalsiyum klorür veya glukonat.
5. Yüksek sıcaklıklarda kullanılan müstahzarlar.
6. Hormonal ilaçlar zor durumlarda kullanılır (hepatit veya alerjik miyokardit ile). Potasyum alımı onlarla birleştirilir.
7. Kalp yetmezliği ve ödem için ilaçlar.

Pigme tenya gibi bazı parazitik solucanların kansere neden olabileceğine dair kanıtlar var. Larvaların kök hücreleri kanserli olanlara dönüşebilir. Parazitler, bağışıklık sistemini zayıflatarak dolaylı olarak kansere neden olabilir. Karaciğeri etkileyen trematodların etkisinin araştırılmasında ilginç veriler elde edildi. Atık parazitlere maruz kalmanın bir sonucu olarak, sıradan hücreler kanserli hücrelere dönüşebilir. Parazitler esas olarak sindirim sisteminde lokalizedir, ancak larvaları çeşitli iç organlara nüfuz edebilir. Örneğin böbreklerde (ekinokokkoz, şistozomiyaz), kalp kasında (sistiserkoz, kancalı kurt hastalığı), karaciğerde (ekinokokkoz). İnsanlardaki parazit kurtları genellikle sinir sistemini etkiler. Beynin bilinen sistiserkozu, ekinokokkozu, alveococcosis ve schistosomiasis.

Eklembacaklılar

Böceklerin sırası, pireler, yatak böcekleri, kan emen dipteranlar gibi iyi bilinen ektoparazitleri içerir. Bitlerin aksine, bunlar geçici parazitlerdir, yani ev sahibi yardımıyla sabit bir şekilde yaşarlar. Araknid sırasındaki eklembacaklı parazitleri, iyi bilinen uyuz akarını içerir. Epitel yüzeyinde erkek ve dişi çiftleşme meydana gelir. İnsan vücudundaki parazitler daha sonra yumurtalarını cildin keratin tabakasına bırakır ve şiddetli kaşıntıya neden olur. Birçok insan ixodid kenelerin ne olduğunu bilir. Bunlar, tehlikeli enfeksiyonların taşıyıcısı (kene kaynaklı ensefalit, Lyme hastalığı) olan tayga kenesinin en ünlü temsilcisi de dahil olmak üzere, eklembacaklı parazitleridir. Kan emen dipterler arasında şunlar vardır: sıtma ve sıtma olmayan sivrisinekler, sivrisinekler, tatarcıklar, ısıran tatarcıklar, at sinekleri ve gerçek sinekler. Bu eklembacaklı parazitler, güçlü bir alerjik tepkiye neden olabilir ve aynı zamanda tehlikeli viral ve bakteriyel enfeksiyonların taşıyıcılarıdır. Bazı sinekler, özellikle de gadflies, larvaları insan derisinin altına biriktirerek miyazise neden olur. Larvalar vücuda girebilir.